Real Incident: Adi Alaa Jarigindi... - written by Rawindar

     ఇప్పుడు నేను చెప్పబోయే విషయం 

నా డిగ్రీ  రోజుల నాటిది. నేను చదివే కాలేజీ నల్గొండ లో వుండేది . మా వురి నుండి నల్గొండకి 50 కిలో మీటర్స్ దూరం వుండేది , అందువల్ల ఏ గొడవ లేకుండా నల్గొండ లోనే రూం తీసుకొని ఫ్రెండ్స్ తో పాటు మొత్తం ముగ్గురం వుండేవాళ్ళం . ఇక్కడ ఒక విషయం చెప్పాలి . ఇప్పుడు నాతో పాటు వున్నా ఫ్రెండ్స్ నా చిన్ననాటి స్నేహితులు కావటం తో చాల హ్యాపీగ వుండేది. ఎదురింట్లో వున్నా ఒక్క అమ్మాయికే ముగ్గురం ట్రై చేస్తూ అల గడిపెస్తున్దేవాళ్ళం .

                                                        రూం ఒకటే అయిన కాలేజీ లో క్లాస్సేస్ వేరు. నేనైతే అమ్మాయిలకి  బయపడి అమ్మాయిలు లేని గ్రూపులో జాయిన్ అయ్యాను . దాదాపు అందరం క్లాస్సేస్ కి వెళ్ళే టైం ఒకటే కాని రావటం వేరుగా వుండేది, ఎవరికీ ముందు అయిపోతే వాళ్ళు ముందు వచ్చి వంట చెయ్యాలి . మా రూం మెయిన్ రోడ్ కి కాస్త దూరమే అని చెప్పాలి , ఒకసారి బయటకి వేల్లోచక మల్లి వెళ్ళే సాహసం ఎవరం చేయలేము అల వుండేది . ఎప్పుడైనా రూమ్లో వంట నేను లేకపోతే మా ఫ్రెండ్ కృష్ణ ఇద్దరిలో ఎవరో ఒకరం చేసేవాళ్ళం .  

                                                       అనుకోకుండా ఒక రోజు నాకు మా ఫ్రెండ్ కృష్ణ కి కాలేజీ లో ప్రాక్టికల్స్ వుండటం వాళ్ళ చాల లేట్ అయింది రూం కి రావటానికి , అప్పటికే మా కడుపులో యుద్ధం స్టార్ట్ అయిందని చెప్పొచు. కాని నాకు ఏ మాత్రం వంట చేసే ఓపిక లేదు  చాల హడావిడిగా కాలేజీ నుండి రూం కి వచ్చేసాం  నేను మా ఫ్రెండ్ కృష్ణ . ఇంతలోనే ఒక అద్బుతం మా ముందు జరిగింది . ఎప్పుడు  వంట చేయని మా ఫ్రెండ్ వెంకి మా ముందు వంట చేస్తూ కనపడ్డాడు . అప్పుడు నాలో నేనే పర్లేదు మనకి అదృష్టం బాగానే వుంది అనుకున్న , కాని అది అదృష్టం కాదని ఒక పది నిముషాల్లోనే తేలిపోయింది . ఎందుకంటార అసలు వాడు చేసే కూర ఏదో బెండకాయో/ దొండకాయో అనుకున్నాం మేము , కూర అవ్వగానే వంట ముందు పెట్టుకొని చుట్టూ కూర్చున్నాం . ఇప్పుడే స్టార్ట్ అయింది మేము తినటం . చెయ్యక చెయ్యక వంట చేసావు కదరా నువ్వే వడ్డించర వెంకి అన్నాను నేను. దానికి వాడు ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుతు వడ్డించటం మొదలెట్టాడు , అప్పటికి మా బుర్రలకి అర్థం కాలేదు ఆ అద్బుతం , అయిన మేము చాల ఆకలి తో వున్నాం అవన్నీ పెద్దగ పట్టటం లేదు మాకు . 

                                                       తినటం మొదలు పెట్టాం , ఇప్పుడు అర్థమైంది వాడి నవ్వుకి గల కారణం , అసలు అది కూరనే కాదు , రూం ముందున్న జామచెట్టు కాయలు అవి . అది చూసాక వాణ్ణి తిట్టాలో కొట్టాలో లేక పొగడాలో అర్ధం కాని స్థితిలో మేమున్నాం . వాడు మాత్రం విపరీతంగా నవ్వేసాడు , ఆ తరువాత మేము కూడా చేసేది ఏమి లేక వాడితో పాటుగా శ్రుతి కలిపం హ...హ్హ.....హ్హ.......అంత అయిపోయాక ఏంట్రా ఇలా చేసావ్ . ఏదైనా కూర చేస్తవనుకుంటే జామకాయ కూర ఏంట్రా అని అడిగితే వాడి సమాదానం చూడండి. "మనం రోజు తినే కూరగాయలు మనకు ఎలా తెలుసు ర ఎవరో ఒకరు ముందు చేస్తేనే కదా తెలిసింది , అలాగే జామకాయ ఎలా వుంటుందో అని ట్రై చేసార ". వాడి సమాధానానికి ఏమి చేయాలో తోచక నవ్వుకున్నాం ....

                                                 మా డిగ్రీ లైఫ్ లో వాడు మూడు సార్లు వంట చేసాడు దేనికదే రికార్డు బ్రేఅక్ చేసాడు , ఇలానే ఇంకోసారి ఎం జరిగిందంటే ఆ రోజు రూమ్లో ఆయిల్ అయిపాయింది , సమె ప్రాబ్లం బయటకి వెళ్ళాలంటే చాల దూరం ఎలా వచిందో తెలిదు వాడికి ఐడియా రూమ్లో వున్నా పారాచూట్ ఆయిల్ పోసి వంట చేసాడు, ఇంకోరోజు పోపులో కరివేపాకు బదులు రూం ముందున్న తులసి ఆకులు వేసి వంట చేసాడు . వీన్ని ఇలానే ఉంచితే వరల్డ్ రికార్డ్స్ మొత్తం మన రూం నుండే నమోదు అవుతాయి  అని నేను మా ఫ్రెండ్ కృష్ణ కలిసి వాడిని వంట రూములో బాన్ చేసాం . అప్పటి నుండి వాడి డ్యూటీ వంట పాత్రలు కడగటం వరకే. ఇలా చేసి గిన్నీస్ రికార్డ్స్ నమోదు చేసుకునే వారికి పని తగ్గించాం హ..హ్హ.....హ్హ.......... 

                                                        ఏది ఏమైనా చాల బాగా ఎంజాయ్ చేసాం మా డిగ్రీ రోజుల్ని . ఈ విషయాన్నీ ఎప్పుడు వీలుంటే అప్పుడు గుర్తు చేసుకొని నవ్వుకుంటాం మా ఫ్రెండ్స్ అందరం... 

Written by Rawindar